Sikora czarnogłówka (Parus montanus)

Czarnogłówka (sikora czarnogłówka, sikora czarnogłowa) (Parus montanus), ang. Willow Tit) to mały ptak częściowo wędrowny z rodziny sikor, zamieszkujący niemal całą Europę poza jej południowo-zachodnimi i południowo-wschodnimi częściami, Azję po Półwysep Czukocki i Japonię oraz izolowany obszar w Azji Centralnej. W Polsce gnieździ się nielicznie, lecz regularnie.
Wymiary ptaka są następujące: długość 11,5-13 cm, rozpiętość skrzydeł 17-20,5 cm, waga 8-14 g.
Bardzo podobna do sikory ubogiej. Obie płcie ubarwione są identycznie. Upierzenie na wierzchu brązowo-szare, od spodu beżowo-białe. Na głowie matowo-czarna czapeczka sięgająca do krawędzi płaszcza, na podgardlu czarny szeroki "krawat" o rozmytych brzegach (u bardzo podobnej sikory ubogiej czapeczka jest błyszcząca i nie sięga do płaszcza, a śliniak jest dużo mniejszy i ma ostre brzegi). Na skrzydle przejaśnienie (jest to pewna, lecz nie zawsze dobrze widoczna cecha odróżniająca od sikory ubogiej). Białe policzki. Dziób krótki, czarny. Młode podobne do dorosłych.
Od sikory ubogiej można czarnogłówkę odróżnić także po głosie: wabi nosowym "dej-dej", śpiew to fletowe, opadające dźwięki.
W Polsce występują dwie populacje czarnogłówki: jedna jest związana z wilgotnymi zadrzewieniami i zakrzewieniami liściastymi (zwłaszcza łęgowymi), czasem są to zarośla wierzbowe; druga z suchymi, młodymi lasami sosnowymi i sosnowo-świerkowymi. W przeciwieństwie do sikory ubogiej, zamieszkuje też niewielkie zadrzewienia śródpolne.
Gniazdo zakłada w wykutej przez siebie lub opuszczonej przez bogatkę dziupli. Korzysta także ze skrzynek lęgowych. W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu-maju 7-9 jaj. Wysiadywanie odbywa się przez około 14 dni przez samicę. Pisklęta opuszczają gniazdo po 17-19 dniach.
Pożywienie stanowią owady i nasiona. Objęta ochroną gatunkową.

Sikorka czarnogłówka - podobne gatunki

Jest bardzo podbna do sikory ubogiej. Najłatwiej ją rozpoznać po głosie. Istotne różnice występują również w ubarwieniu głowy i skrzydła. Poniżej znajdują się odnośniki do zdjęć i opisów innych polskich sikor.

Modraszka

Czubatka

Sikora uboga

Bogatka

Bogatka

Sosnówka