Sarny (Capreolus capreolus), są najbardziej rozpowszechnionymi dzikimi zwierzętami kopytnymi w Polsce. Zamieszkują prawie wszystkie większe kompleksy leśne z gęstym podszyciem, a także duże nie zadrzewione przestrzenie otoczone zaroślami, często także skraje lasów. W przeciwieństwie do jeleni częściej wychodzą na tereny otwarte, ponieważ łatwiej mogą się ukryć wśród niższej roślinności. Sarna należy do ssaków parzystokopytnych. Sarny zwykle przez całe życie przebywają na jednym terenie i poruszają się po utartych wcześniej ścieżkach. Żyją w niewielkich grupach rodzinnych na czele których stoi samiec. W ciągu dnia ukrywają się w gęstwinie, dopiero wieczorem wychodzą na żer. Kozły mają poroże, zwane parostkami (więcej informacji na temat poroża jeleniowatych znajduje się w opisie jelenia szlachetnego). Pod koniec zimy samce wybierają sobie obfitujące w pożywienie, wodę i odpowiednie kryjówki terytorium, którego zaciekle bronią przed rywalam W lecie rozpoczyna się okres rui i walki kozłów, które kończą się czasami, w przeciwieństwie do jelenia szlachetnego, nawet śmiercią samców. Po walkach zostają zapłodnione samice, ale dzięki zatrzymaniu rozwoju zarodka na kilka miesięcy młode rodzą się dopiero na wiosnę, kiedy jest dużo pokarmu. Młode sarny są ubarwione w jasne plamy na brązowym tle, co pozwala im się łatwo ukryć. Sarna jest przedstawicielem przeżuwaczy. Żywią się trawą, pędami drzew i innych roślin.
|