Łoś (Alces alces)

Łoś (Alces alces; ang. Moose, Elk; niem. Elch, to ssak zaliczany do podrzędu przeżuwaczy, rodziny jeleniowatych, których jest największym przedstawicielem. Podmokłe łąki i olsy oraz turzycowiska i wydmowe bory to idealne dla niego środowisko. Łoś, mimo swej wagi, (nawet ponad 500 kg, przeciętnie 300-400) jest doskonale przystosowany do bagiennych warunków. Długie nogi (badyle) i szerokie kopyta sprawiają, że nie grzęźnie on w błocie, potrafi świetnie pływać (także na dłuższe dystanse) i nurkować (nawet na głębokość 5-6 m. i pozostawać pod wodą ponad 1 min.) w poszukiwaniu smacznych roślin wodnych. Łoś ma wydłużony pysk, który pozwala mu sięgać po najbardziej niedostępne gałęzie brzóz i wierzb. Samce zwane bykami są ozdobione przepięknym porożem (jak u jelenia) lub o wiele efektowniejszym i większym w postaci łopat. Samica nazywana klępą lub łoszą jest mniejsza od samca i nie ma poroża. Na wrzesień przypada okres bukowiska, na którym samce wydając charakterystyczny głos zwany stękaniem, próbują przekonać do siebie samice (podobnie jak na rykowisku jelenie). Poza okresem rui łosie są przeważnie samotnikami. W maju samica rodzi 1-2 młodych, które zostają z nią aż do urodzenia następnego potomstwa. Na okres zimy łosie zbierają się w stada i opuszczają bagna chroniąc się w lasach sosnowych, gdzie ich podstawowym pożywieniem są igły i kora sosen. Łosie spełniają bardzo ważną rolę dla bagien ponieważ niszczą zarośla (łamią krzewy chcąc dostać się do najdelikatniejszych i najsmaczniejszycz partii rośliny), które przyczyniają się do zamierania bagien i torfowisk. Na żer łosie wychodzą późnym wieczorem i wcześnie rano, lecz można je spotkać także w dzień. Łoś żywi się przede wszystkim młodymi gałązkami i liśćmi drzew (świerków, brzóz i innych), pędami oraz roślinami wodnymi (przysmakiem są majowe kaczeńce). Przy braku tych pierwszych zadowala się też korą. Z racji swoich bardzo długich nóg chcąc pożywić się niskimi roślinami musi on często przyklęknąc na przednich nadgarstkach aby dośięgnąć pożywienia. Wszystkie prezentowane tutaj fotografie zostały wykonane w północno-wschodniej Polsce, głównie nad Biebrzą. Sprawozdanie z łosiowego pleneru fotograficznego można przeczytać na mojej stronie: www.JerzyGrzesiak.pl/biebrza2009.html .

łosie w lesie w Biebrzańskim Parku Narodowym

Dorosły osobnik z młodym łosiem (nazywanym łoszakiem).

zdjęcie łosia z jedną częścią poroża

Większość łosi w Polsce nakłada badyle (poroże jak u jelenia),
można jednak spotkać również łopatacze (na zdjęciu powyżej łoś po częściowym zrzucie).

Łoś - Alces alces

Na zimę łosie przenoszą sie do lasów,
należy w tedy szczególnie uważać na drogach przecinających ich tereny.

łoś i samochód na drodzę

U góry odpoczywający łoś.

zdjęcie łoszaka

Łoś próbujący złapać zapach.

klempa - portret łosia

Odchody łosia.

fotografia śladów żerowania na bagnach

Ślady po żerowaniu na Bagnach Biebrzańskich.

Łoś i inne jeleniowate

Rodzina jeleniowatych dzieli się na dwie podrodziny: Capreolinae (do której w Polsce należy łoś i sarna) oraz Cervinae - jeleni właściwych (jeleń szlachetny i daniel.)

Jeleń

Sarna

Daniel