Łabędź krzykliwy (Cygnus cygnus)

Łabędzia krzykliwego (Cygnus cygnus), ang. Whooper Swan, od łabędzia czarnodziobego różni się większymi rozmiarami oraz wielkością żółtej plamy na dziobie - jest większa niż u czarnodziobego. Osobnik młodociany jest prawie jednolicie szary z kremową (zamiast żółtej) plamą na dziobie. Gniazduje na bagnistych jeziorach, starorzeczach oraz w deltach rzek. Ostatnio coraz częściej gniazduje w środkowej Europie, w Polsce lęgowy nieregularnie, najliczniejszy w zimie, kiedy przylatują do nas osobniki z północnego wschodu na zimowisko. Odżywia się najczęściej roślinnością wodną, ale żeruje także jak gęsi na nadwodnych łąkach lub polach uprawnych. W czasie zimowania zatrzymuje się na słodkowodnych jeziorach i rzekach oraz płytkich zatokach morskich. Prezentowane zdjęcia przedstawiają jedną z kilkunastu zaledwie par lęgowych w Polsce i zostały sfotografiowane dzieki uprzejmości i życzliwości Pana Macieja Krzak.

Łabędź krzyliwy ciągle rozszerza swój areał lęgowy w Polsce.

Łabędzie zimą

Łabędź krzykliwy - podobne gatunki

Innymi gatunkami łabędzi występującymi w Polsce są pospolity łabędź niemy oraz łabędź czarnodzioby. Łabędź niemy ma charakterystyczny, czerwony dziób. Z daleka można go rozpoznać po zgarbionej sylwetce. Łabędź czarnodzioby ma krótszą i grubszą szyję oraz znacznie bardziej czarny dziób.

Łabędź niemy

Łabędź czarnodzioby