Brzęczka (Locustella luscinioides)
Brzęczka (Locustella luscinioides) ang. Savi's Warbler, jest typowym ptakiem trzcinowym i jak u większości ptaków zamieszkujących to środowisko jej ubarwienie jest jasno brązowe, z kremowym brzuchem. Wyróżnia się brakiem rysunku na skrzydłach i wierzchu ciała. Łatwo może zostać pomylona z trzcinniczkiem, od którego jest bardziej jasno-brązowa i ma grubszy, zaokrąglony na końcu ogon. Od podobnej strumieniówki różni się mniej wyraźnymi plamkami na gardle i piersi. Najbardziej charakterystyczną cechą brzęczki jest jej śpiew, który przypomina jednostajne brzęczenie, bez jakiejkolwiek modulacji. Bardzo chętnie brzęczka siada na szczycie trzciny i zaczyna swój koncert, po którym z łatwością można stwierdzić jej obecność w danym terenie, gdyż słyszalny jest z daleka. Śpiewa najintensywniej rano i wieczorem, ale można ją usłyszeć także w ciągu dnia i w nocy. Jej gniazdo jest umieszczone w kępie trawy lub pędach trzcin. Zwykle znajduje się bezpośrednio nad ziemią
(czasami na niej) lub nisko nad wodą. Samica w maju składa 4-6 jaj. Brzęczka żywi się owadami, które zbiera i łapie wśród trzcin i na ich skraju. W Polsce ptak ten gniazduje nielicznie, choć lokalne populacje bywają stosunkowo duże.
Śpiew brzęczki to słyszalny z daleka, brzęczący, jednostajny głos.
Brzęczka - podobne gatunki
Wielkością i kolorytem jest zbliżona do trzcinniczka. Różni ją grubszy ogon, ciemniejsze ubarwienie i beżowa pierś (niekiedy z plamkowaniem). Od podobnej strumieniówki różni się brakiem tak wyraźnego rysunku na piersi.
© Jurek Grzesiak 2010 - Fotograficzny atlas flory i fauny - Brzęczka