Sieweczka rzeczna (Charadrius dubius)


Sieweczka rzeczna - Charadrius dubius
Sieweczka rzeczna (Charadrius dubius), ang. Little Ringed Plover, jest najpospolitszą sieweczka występującą w Polsce. Jest bardzo podobna do sieweczki obrożnej (Charadrius hiaticula), różni się od niej wyraźną, żółtą obrączką wokół oka, bardziej smukłą budową ciała, a także jednolicie ciemnym dziobem (u obrożnej w szacie godowej ma on pomarańczową nasadę). Sieweczkę rzeczną bardzo trudno wypatrzyć, gdy szybko biega, przystając co chwila. Gniazduje najczęściej w pobliżu wód, na terenach o ubogiej roślinności, lub bardzo niskiej. Pierwotnie na łachach rzecznych i kamienistych brzegach, teraz coraz częściej zamieszkuje żwirownie, sztuczne zbiorniki wodne, także suche tereny. Na przelotach na brzegach rzek i mulistych jezior, prawie nie pojawia się na wybrzeżu. Unika przebywania w stadach. Gniazdo jest płytkim dołkiem w ziemi, najczęściej na kamienistym podłożu. Pod koniec kwietnia samica składa zawsze 4 ochronnie ubarwione jaja. Sieweczki są bardzo troskliwymi rodzicami i gdy w pobliżu gniazda, lub młodych pojawia się zagrożenie, dorosły ptak, udając kalectwo zwraca uwagę drapieżnika i próbuje odciągnąć go od gniazda, a kiedy znajdzie się w bezpiecznej odległości, odlatuje. Sieweczka rzeczna żywi się drobnymi bezkręgowcami, zbieranymi przy powierzchni ziemi.


Sieweczka rzeczna - podobne gatunki

Drugą lęgową sieweczką w Polsce jest sieweczka obrożna, a gatunkiem bardzo nielicznie lęgowym i sporadycznie zalatującym jest sieweczka morska. Jest ogólnie jaśniejsza od dwóch poprzednich, a jej ciemna półobroża nie jest zamknięta na piersi. Zalatującymi gatunkami są sieweczka pustynna i mongolska.


Sieweczka obrożna
Sieweczka obrożna

Od sieweczki rzecznej można ją rozpoznać we wszystkich szatach po braku wyraźnej obrączki ocznej. W szacie godowej (obok) ma jeszcze pomarańczową nasadę dzioba i nogi.


© Jurek Grzesiak 2010 - Fotograficzny atlas flory i fauny - Sieweczka rzeczna