Bocian biały (Ciconia ciconia), ang. White Stork, był dawniej uważany za zwiastun szczęścia. Żywi się nie tylko żabami (wbrew przekonaniu żabami raczej niechętnie) ale również owadami, i drobnymi ssakami. Poluje głównie na łąkach. Gnieździ się: na kominach, starych stodołach i słupach elektrycznych. Jedna para zajmuje jedno gniazdo przez wiele lat, prawdopodobnie dlatego, żeby uniknąć problemów związanych z budową nowego tj. w początkowej fazie budowy szkielet gniazda często ulega zniszczenia pod ciężarem ptaka. Stare gniazdo bociana może mieć 2 m średnicy i wagę około kilkuset kilogramów. W szczelinach takiego gniazda często gnieżdżą się wróble i szpaki. Najstarsze gniazdo bociana znaleziono w Niemczech, miało ono 400 lat i ważyło tonę. Samica składa 3-5 białych jaj. Duże już pisklęta bocianów są wciąż jeszcze karmione przez rodziców lub nawet te, które już musiały opuścić gniazdo czasami przyłączają się do innej bocianiej rodziny. Mieszkają wtedy w gnieździe razem z innymi młodymi (zawsze mniejszymi) i zjadają większość pokarmu przyniesionego przez rodziców własnym pisklętom. Przed odlotem na zimę bociany zbierają się w tak zwane sejmiki. Są gniazdownikami. |
Młody bocian biały po opuszczeniu gniazda (charakterystyczny ciemny dziób).
Powitalny klekot na gnieździe.
Młode bociany na gnieździe.
Portret
|
© Jurek Grzesiak 2009 - Fotograficzny atlas flory i fauny - Bocian biały