Szczygieł (Carduelis carduelis)

Szczygieł (Carduelis carduelis, ang. European Goldfinch lub Goldfinch) to mały ptak z rodziny łuszczaków zamieszkujący Europę i większość Azji. Częściowo osiadły. W Polsce średnio liczny ptak lęgowy. Średnie wymiary to: długość ciała 12-14 cm, rozpiętość skrzydeł około 23 cm i waga około 16 g. Czyli z wyglądu nieco mniejszy od wróbla. Najbardziej charakterystyczną cechą jest karminowoczerwona "twarz", kontrastująca z czarnym wierzchem głowy i pręgą za uszami oraz z białymi policzkami. Upierzenie na grzbiecie brązowe, pierś biała z niewyraźną brązową przepaską, brzuch i kuper białe. Rozwidlony ogon czarny, skrzydła również czarne z żółtą pręgą. Młode ptaki brązowoszare, kreskowane, jedynie skrzydła podobnie jak u dorosłych czarne z żółtym pasem. Istnieje niewielka różnica między płciami w ubarwieniu. U samca czerwona maska nad okiem dotyka i czasami przekracza oko, pod skrzydłem czarne ubarwienie. U samicy maska kończy się w połowie i jest koloru ciemnopomarańczowego, głowa jest bardziej okrągła niż u samca, a pod skrzydłem kolor jest brunatny do szaro-zielonego.
Występuje w wszelkich zadrzewienia typu parkowego, na obrzeżach lasów liściastych i mieszanych, często w sadach i ogrodach na całym niżowym obszarze kraju. Śpiewa bardzo szczebiotliwie.
Gniazdo buduje na końcu długiej, bocznej gałęzi drzewa liściastego, wyjątkowo sosny, na wysokości od 3 do 6 m. Jest dobrze ukryte, misternie uwite z korzonków, traw, mchu, wysłane włosiem i puchem Lęgi trwają od połowy kwietnia do początków lipca. Składa 4-6 różnobiegunowych, niebieskawych, nakrapianych jaj, o wyraźnie zaostrzonym wąskim biegunie. Wymiary jaja to około 17x13 mm. Wysiaduje tylko samica przez okres 11-14 dni. Pisklęta wylatują z gniazda po 13-16 dniach. Często jesienią wyprowadzają drugi lęg.
Pożywienie szczygła to głównie nasiona chwastów, ale również drobne owady i nasiona drzew. Lubią jeść nasiona ostów, nie gardzą mleczem, a gdy mają młode dość często pożywiają się mszycami, które zbierają z roślin.
Jesienią szczygły łączą się w niewielkie stadka i razem ruszają na poszukiwanie jesiennych chwastów na polach. Można je zobaczyć jak zwisają na łodygach i objadają nasiona. Czasami są widywane zimą, choć większość szczygłów, gdy jest ona ciężka, przemieszcza się bardziej na południe.

Przez to, że szczygieł jest taki ładny i kolorowy, a na dodatek pięknie śpiewa, ludzie łapali je i trzymali w klatkach jako ozdoby. Obecnie objęty jest ochroną gatunkową.
Ptaki te najbardziej rzucają się w oczy jesienią i zimą, gdy żerują w dużych stadach na polach i ugorach. Łatwy do obserwacji w swoich siedliskach. Opracowano na podstawie polskiej i angielskiej wersji encyklopedii Wikipedia oraz artykułu Adama Wajraka zamieszczonego w Internecie.