Rosiczka długolistna (Drosera anglica)
Rosiczka długolistna (Drosera anglica, ang. Great Sundew, niem. Langblättriger Sonnentau) - to roślina wieloletnia należąca do rodziny rosiczkowatych. Roślina owadożerna. W Polsce występuje głównie na niżu. Roślina rzadka. Pozbawiona liści łodyga osiąga wysokość 5-20, wyjątkowo 30 cm. Wyrasta w okresie maj-czerwiec. Jest mniej więcej dwukrotnie wyższa od wyrastających skośnie liści. Ponieważ rosiczka rośnie na torfowiskach, które stale przyrastają, również jej pęd nieustannie rośnie - pod powierzchnią torfu występuje długi pęd z poprzednich lat.
Nazwa rosiczka pochodzi stąd, że na gruczołach jej liści często zbierają się duże, lśniące krople rosy.
Występuje na torfowiskach, przystosowana do życia w siedliskach bardzo ubogich w azot.
Liście o blaszce w kształcie wąskiej łopatki, która zbiega klinowato w ogonek liściowy. Długość liści 10-40 mm, szerokość 3-7 mm. Występują przylistki połową swojej długości zrośnięte z ogonkiem liściowym. Na liściach bardzo duże włoski z gruczołami na trzonkach.
Kwiaty znajdują się na szczycie pędu kwiatonośnego zebrane w gronopodobny kwiatostan (6 wolnych płatków). barwy białej. Jeden słupek z 6-8 szyjkami. Kwitnie od maja do czerwca, jest owadopylna.
Owoc to gładka torebka zawierająca liczne i bardzo drobne nasiona. Roślina wiatrosiewna.
Ponieważ żyje w środowisku ubogim w azot (torfowiska), braki azotu w podłożu uzupełnia owadożernością. Wabi swoje ofiary błyszczącymi kroplami słodkiej cieczy, które są wydzielane na szczytach - czułkach porastających powierzchnie liści. Dzięki zawartości barwników mają one czerwonawy kolor zwiększający ich atrakcyjność. Jako roślina owadożerna działa aktywnie. Ofiara wchodzi na liść i lepka substancja ją unieruchamia. Powoli pułapka się zamyka. Trwa to około 3 godzin.
Wydzielany kwas mrówkowy zaczyna rozpuszczać ciało owada. Uwalniają się dzięki temu cząsteczki białka, które są jakby podnietą dla gruczołów rośliny. Dzięki temu wydziela ona enzymy proteolityczne. Miękkie części ciała ofiary zostają strawione, a powstała z nich ciecz - bogata w substancje odżywcze, ulega wchłonięciu przez roślinę. Po strawieniu ofiary liść otwiera się, a pozostałości zwykle są zdmuchiwane przez wiatr. Ponowne otwarcie następuje po 24 godzinach.
Tworzy mieszańce z rosiczką okrągłolistną. Efektem skrzyżowania tych dwóch gatunków jest rosiczka owalna (Drosera obovata).
Roślina objęta jest ochroną gatunkową.
Rosiczka długolistna - podobne gatunki
Rosiczka długolistna, jak nazwa wskazuje ma podłużne liście - pułapki. Rosiczka okrągłolistna posiada liście zbliżone do okrągłych.
© Jurek Grzesiak 2007 - Fotograficzny atlas flory i fauny - Rosiczka długolistna