Kurhannik (Buteo rufinus)


Kurhannik (Buteo rufinus, ang. Long-legged Buzzard) to duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych, zamieszkujący stepy południowo-wschodniej Europy, Azji Środkowej oraz północnej Afryki. Ptaki zamieszkujące najbardziej na północy wędrują. W Polsce nie gniazduje i zalatuje tylko sporadycznie. Jest to ptak o długości ciała około 60 cm, rozpiętości skrzydeł około 135 cm i wadze około 1,5 kg.
Samice są większe od samców. Brak jest różnic w ubarwieniu pomiędzy płciami, jednak występuje duża różnorodność upierzenia w obrębie gatunku. Najczęściej głowa i szyja jasnorude, grzbiet ciemnobrunatny, ogon płowy, spód jasny, dziób ciemny, nogi żółte. Niektóre osobniki przypominają z wyglądu myszołowy, ale kurhannik nie jest tak czynny w locie. Głos też wydaje podobny, choć mniej melancholijny.
Bytuje na terenach otwartych, głównie na polach i stepach. Pożywienie stanowią drobne do średnich ssaków (myszy, chomiki, susły). Gady ptaki i owady to tylko uzupełniająca i sporadyczna dieta. Wyjątkowo może też upolować większego ssaka ( np. tchórza). Zdobycz chwyta z niskiego lotu ślizgowego, choć wypatruje ją z większej wysokości, gdzie przy odpowiednich warunkach atmosferycznych potrafi zawisać.
Gniazdo buduje na skalnej półce, drzewie, krzewie lub bezpośrednio na ziemi. W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając najczęściej 3 jaja, o wymiarach około 60 x 47 mm, w kwietniu lub na początku maja. Jaja wysiadywane są przez okres około 28 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 40-42 dniach.



© Jurek Grzesiak 2010 - Fotograficzny atlas flory i fauny - Kurhannik