Kląskawka (Saxicola rubetra)

Kląskawka (Saxicola torquata, ang. Stonechat) - mały wędrowny ptak z rodziny drozdowatych o długości ciała 11-13 cm, rozpiętości skrzydeł 18-23 cm i wadze 13-17 g. Podobna do pokląskwy, ale ciemniej ubarwiona. Samiec ma głowę, kark, podgardle, grzbiet, skrzydła i ogon czarne. Na boku szyi biała plama. Biała jest również przepaska na skrzydle, brzuch i podogonie. Pierś i boki rdzawe. Na grzbiecie brązowawy deseń. Na kuprze jasna plama. Samica podobna do samca, lecz bledsza i pozbawiona jasnej plamy na kuprze. Młode ptaki podobne do samicy, ale bardziej szare i mocniej plamkowane.
Kląskawka wypiera pokląskwę na bardziej suchych terenach. Stopniowo poszerza swój zasięg ku północy i w wielu okolicach jest już stałym elementem otwartego krajobrazu. Trzyma się terenów otwartych, czatując z wysokiego posterunku, więc łatwa do zaobserwowania.

Występuje niemal w całym kraju, w południowej połowie dość powszechnie, a na północy nierównomiernie i tylko lokalnie. Najchętniej zamieszkuje otwarte, nasłonecznione tereny pagórkowate lub nizinne, pokryte roślinnością trawiastą, rzadkim krzewami; nieużytki, ugory, tereny przydrożne, łąki, ruiny, wyrobiska i często wzdłuż nasypów kolejowych.
W Polsce jest to nieliczny ptak lęgowy. Gatunek wędrowny. Przyloty III-IV, odloty VIII-X. Pokarm stanowią drobne bezkręgowce, głównie owady i ich larwy, jesienią również nasiona.
Gniazdo buduje na ziemi, ukryte w roślinności, w nasłonecznionym miejscu z traw, korzonków i mchu, wyścielone sierścią i włosiem.
W ciągu roku wyprowadza dwa lęgi, składając w marcu-lipcu 5-6 bladobłękitnych, nakrapianych czerwonobrązowymi plamami jaj. Wysiaduje przez okres 13-15 dni. Młode opuszczają gniazdo po 12-13 dniach.

Kląskawka - podobne gatunki

Pokląskwa

Cechą charakterystyczną pokląskwy jest wyraźna, jasna brew. Jej głowa wydaje się być mniejsza niż u kląskawki.