Wydra (Lutra lutra)

Wydra (Lutra lutra) ang. Eurasian otter, jest gatunkiem coraz rzadziej występującym w naszym kraju. Wymaga nie zanieczyszczonych i przejrzystych wód, których niestety jest coraz mniej. Wydra występuje na terenie całej Polski, w szczególności w północno-wschodniej i północnej części kraju. Najczęściej żyje w górnych i środkowych odcinkach czystych rzek, jezior i potoków, zdecydowanie rzadziej zamieszkuje większe stawy. Wydra żywi się przede wszystkim różnymi gatunkami ryb, rakami, żabami, a także drobnymi, wodnymi bezkręgowcami i pisklętami ptaków wodnych. Jest aktywna najczęściej o zmierzchu i w nocy, ale na spokojnych terenach także w dzień. Pod wodą może pozostawać do 7 minut. Wydra ma doskonale rozwinięty węch i słuch. Podczas polowania w ciemności lokalizuje ofiarę za pomocą bardzo czułych na drgania wody wąsów. W zimie poluje pod lodem, po wyjściu na ląd osusza swoje futro tarzając się w śniegu. Wydra ma ciekawy zwyczaj pozostawiania swoich odchodów na widocznych miejscach (kamieniach wystających z wody, kępach turzycy lub specjalnie usypanych piaskowych kopcach) przez co najprawdopodobniej oznakowuje terytorium. Wydry są raczej samotnikami. Samce często wędrują, przede wszystkim jesienią i zimą. Samice są bardziej osiadłe. Okres godowy wydry ma miejsce najczęściej i najintensywniej w lutym. 2-4 niedołężnych młodych rodzi się w kwietniu i w czerwcu. Przez pierwszy okres życia przebywają w norze lęgowej, wejście do niej znajduje się pod wodą. Małe wydry pozostają z matką przez 8-9 miesięcy, a pełną dojrzałość osiągają w 2-3 roku życia.

Powyżej dwie młode wydry.