Tamaryszka (Acrocephalus melanopogon)

Tamaryszka (Acrocephalus melanopogon), ang. Moustached Warbler, jest bardzo podobna do rokitniczki, rózni się od niej znacznie mniejszą projekcją lotek, bardziej rdzawym wierzchem z ciemnymi pasami oraz kontrastowym rysunkiem na głowie: policzek i wierzch głowy czarno-brązowy oraz ma szeroką, białawą brew. Tamaryszka występuje na południu Europy, do polski zalatuje bardzo rzadko, stwierdzona 3 razy (dane z 1998 r.).

Niestety na podstawie tego zdjęcia nie da się jednoznacznie określić gatunku ptaka, dlatego może to być także rokitniczka (opisuję ją poniżej). Zdjęcie to zostało zrobione nad Biebrza w pierwszych dniach maja 2001 roku.

Opinia doświadczonego ornitologa Marcina Fabera na temat tego zdjęcia: "... wszystkie diagnostyczne cechy nie są widoczne. Najważniejsza projekcja lotek 1. rzędu jest ukryta za badylem trzciny, nie widać głowy z boku, prawie czarne ciemię (cos tam jednak jest jasnego) wskazuje na tamaryszkę, czarne i grube pasy na płaszczu są wręcz typowe dla tego gatunku. Jednak obrzeżenia lotek 3. rzędu są bardzo jasne i kontrastowe co bardziej charakterystyczne jest dla rokitniczki, wydaje się ze bok ciała ledwo widoczny zza krawędzi skrzydeł jest białawy, u tamaryszki powinien być ciemnopłowy. Moim zdaniem na podstawie tego jednego zdjęcia identyfikacja jest niemożliwa. ..."

Rokitniczka (Acrocephalus schoenobaenus), ang. Sedge Warbler, jest ogólnie jaśniejsza i mniej kontrastowa od tamaryszki, a co najważniejsze ma większą projekcję lotek. Podobna jest także do wodniczki, ta jednak ma dwa jasne paski na grzbiecie i jasny pasek na głowie kontrastujący z ciemnym tłem. Rokitniczka w Polsce lokalnie gniazduje, czasem licznie. Oba gatunki: tamaryszka i rokitniczka występują w nadbrzeżnej roślinności, trzcinowiskach i turzycowiskach, a także w gęstych zaroślach nad wodami. Gniazdo dobrze ukrywają w gąszczu roślinności. Ich pożywieniem są owady.

 

Poniżej rokitniczka.