Grubodziób (Coccothraustes coccothraustes)

Grubodziób (Coccothraustes coccothraustes), ang. Hawfinch, jest krępym łuszczakiem z nieproporcjonalnie krótkim ogonem i masywnym dziobem przystosowanym do rozłupywania twardych nasion, nawet pestek wiśni. Samica jest bledsza od samca i ma szarawą wstawkę na skrzydle. Dziób w szacie godowej jest metalicznie szary, w szacie spoczynkowej kremowy. W okresie lęgowym grubodzioby wiodą bardzo skryty tryb życia i trudno je wtedy zauważyć, ponieważ przebywają wysoko wśród koron drzew i rzadko zlatują na ziemię. Natomiast zimą łączą się w niewielkie stadka i stają się bardziej ufne w stosunku do człowieka, często przebywają w miejskich parkach, na wsiach, przylatują także do karmników. Zamieszkuje drzewostany liściaste lub mieszane, nadrzeczne lasy, parki i cmentarze, najchętniej obfitujące w graby, buki i dęby, których nasiona są jego ulubionym pokarmem. Gniazdo buduje najczęściej na drzewach liściastych, w rozwidleniu gałęzi ok. 4 m. nad ziemią, ale zdarza się że umieszcza je na wys. 14 m. Pokarm grubodzioba stanowią przede wszystkim nasiona (zimą najchętniej grabu), zjada także drobne owady.

Grubodziób rozłupujący pestkę wiśni.

grubodziób z pestką w dziobie