Ohar (Tadorna tadorna)
Ohar (Tadorna tadorna), ang. Common Shelduck, jest dużą kaczką, budową przypominającą gęś. Występuje na wybrzeżach morskich i wodach słonawych w pobliżu morza, a także bardzo nielicznie na słodkich wodach śródlądowych. W Polsce gniazduje w małych ilościach na wybrzeżu, w głębi kraju pojawia się bardzo rzadko, a gniazduje tylko kilka par. Ohary są często hodowane dla ozdoby, dlatego zdarza się, że na wolności pojawiają się osobniki zbiegłe z niewoli, wprowadzające obserwatorów w błąd. Ohary mają charakterystyczne czarno-białe ubarwienie z brązową obrożą na piersi. Samica jest nieco mniejsza od samca i nie ma narośli na dziobie. Gniazdują w norach najczęściej lisich, także w dziuplach i zaroślach, pod przepustami, groblami i budynkami. Samica składa jaja od kwietnia do czerwca, jeden lęg w roku. Żywią się drobnymi bezkręgowcami np. ślimakami i małymi rakami, a także pokarmem roślinnym. Specyficznym zwyczajem oharów jest odbywanie bardzo długich wędrówek na pierzowiska, gdzie okresowo tracą zdolność do lotu przez zmienianie lotek na nowe. Raz sprawdzone pierzowiska stada ptaków odwiedzają co roku. W jednym regionie spotykają się ptaki z prawie całego wybrzeża Bałtyku, a nawet z okolic Francji i dalszych.
Na zdjęciu powyżej samiec ohara (samica nie ma narośli nad dziobem).
© Jurek Grzesiak 2006 - Fotograficzny atlas flory i fauny - Ohar