Szpak (Starnus vulgaris), ang. Common Starling, jest bardzo pospolitym, dosyć małym ptakiem. W szacie spoczynkowej jego tułów i głowa usiane są białawymi kropkami, które w ciągu zimy ulegają starciu i powstaje czarna barwnie lśniąca szata godowa. Osobnik młodociany jest szarobrunatny z jasnym spodem. Żeruje głównie na ziemi poszukując różnych owadów, a później owoców, ale w miastach szpaki także przestawiają się na odpadki. Jego śpiew często złożony jest z naśladownictwa głosów innych ptaków. Występuje na obrzeżach lasów, pojedynczych zadrzewieniach, parkach i ogrodach. Gniazduje w dziuplach i skrzynkach lęgowych. Na dnie układa suche gałęzie i pióra. W maju Samica składa 3-6 jasnoniebieskich jaj. Para szpaków zazwyczaj przystępuje do drugiego lęgu. Pod koniec lata szpaki całymi stadami opuszczają tereny lęgowe i przenoszą się na pewien okres do sadów, trzcinowisk i do miast. Odlatują IX - XI, ale miejskie populacje często zimują w Polsce.
|